2
دانش آموخته کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد
چکیده
بزرگراههای چهار خطه بخش عمده‌ای از شبکه راه‌های برون شهری ایران را شامل می شوندو ظرفیت یک پارامتر مهم در بررسی شرایط و وضعیت ترافیکی آنها بویژه با در نظر گرفتن شرایط و رفتار رانندگی حاکم بر آنها در این کشور می باشد. هدف از این تحقیق، مقایسه عملکرد مدلهای برآورد ظرفیت ارائه شده توسط آئین نامه های تعدادی از کشوهای دیگر که برای تحلیل ظرفیت بزرگراههای ایران نیز کم و بیش مورد استفاده قرار گرفته اند، توسعه مدلهای جدید برای پیش بینی ظرفیت در صورت لزوم و بالاخره، شناسائی پارامترهای مؤثر بر ظرفیت این نوع راهها بوده است. برای این منظور در یک مطالعه تجربی، اطلاعات ترافیکی، هندسی و محیطی مربوط به 32 سایت مناسب از بزرگراههای چهار خطه کشور جمع‌آوری و در تحلیل ظرفیت این نوع راهها مورد استفاده قرار گرفتند. بررسی و مقایسه نتایج حاصله با داده های میدانی نشان داد که نتایج حاصله از آیین‌نامه‌های کشورهای آمریکا، آلمان و اندونزی از دقت کمی برخوردار است. نتایج به دست آمده از توسعه دو مدل پیش بینی ظرفیت شبکه عصبی و رگرسیون خطی نشان داد که این دو مدل به ترتیب نتایج دقیق تری را نسبت به این آئین نامه ها ارائه می دهند همچنین نتایج حاصله از تحلیل اطلاعات جمع‌آوری‌شده نشان داد که عرض سواره‌رو ، اصطکاک جانبی ناشی از فعالیتهای مجاور راه و میزان تند و طولانی بودن شیب طولی، تأثیرگذارترین عوامل بر ظرفیت این نوع راهها می‌باشند. از مدلهای ساخته شده، برای تحلیل ظرفیت بزرگراههای چهار خطه برون شهری ایران می توان استفاده نمود.
)